Wielu z rodziców chce, by dzieciństwo ich potomków było jednym z piękniejszych i najbardziej beztroskich okresów w ich życiu. Jak pogodzić z tym oczekiwaniem ich obowiązki domowe? Dzieci bawią się, marzą i „mają głowę w chmurach”. Warto jednak, by okres ten dobrze przygotowywał ich do dalszego życia, by te marzenia mogły się spełnić. Trudno będzie je realizować, gdy dziecko nie nauczy się odpowiedzialności i dobrego funkcjonowania w świecie. Nie znaczy to, że mamy cały ten czas przeznaczać na naukę i pokazywać im jak wygląda dorosłość. Jednak warto pomału angażować je w codzienne domowe obowiązki, by proces ten był naturalny i harmonijnie dostosowywany do ich możliwości.

Czytaj dalej →

Chcę czy potrzebuję? Na ile to jest ważne przy podejmowaniu decyzji? Badanie ludzkich zachowań prowadzi do ciekawych wniosków. Są ludzie, którzy żyją uwzględniając swoje potrzeby. Są wówczas efektywni, dojrzali i wiele spraw doprowadzają do końca. Są też tacy, którzy żyją chwilą i zaspokajają potrzeby spontanicznie, tu i teraz. Nie ma w tym planowania czy refleksji. A jeśli przyjdzie refleksja, zastanawiają się czy powinni to zrobić. Wybór zależy to od tego czy jest w nich tak silny głód czegoś, że muszą to natychmiast zaspokoić, czy są w stanie rozważyć, co to jest dla nich dobre i potrzebne. Czytaj dalej →

Już dawno zauważono, że telewizja może uzależniać. Czy jednak wszystkich w takim samym stopniu? Czy istnieje i jaki ma charakter związek między cechami temperamentu widza a stopniem jego uzależnienia od telewizji?

Opiszemy wyniki badania przeprowadzonego wśród osób w wieku 30-41 lat, różniących się ze względu na: płeć, wykształcenie, stan cywilny, posiadanie/nieposiadanie dzieci, uprawianie sportu. W badaniu został użyty kwestionariusz, który bada uzależnienie od telewizji, zwracając uwagę na: czas spędzany przed odbiornikiem, dążenie do redukcji czasu spędzanego przy odbiorniku, rezygnację z innych form aktywności, syndrom odstawienia, ucieczkę w telewizję od rzeczywistości, świadomość uzależnienia oraz kwestionariusz EAS, który mierzy temperament w kwestii: niezadowolenia, złości, aktywności, strachu, towarzyskości. Czytaj dalej →

“Dojrzałość emocjonalna zaczyna się uwidaczniać, gdy bardziej się martwimy o innych, niż o siebie samych”

Albert Einstein

Jeśli się nad tym zdaniem zastanowimy, to możemy dojść do wniosku, że niedojrzałość emocjonalna, to skupianie się i martwienie bardziej o siebie, niż o innych. Temat nie jest jednak tak prosty, by zdefiniowało go jedno zdanie.

Niedojrzałość emocjonalna to stan charakteryzujący się tym, że dana osoba nie zrezygnowała z pragnień i fantazji charakterystycznych dla wieku dziecięcego. Osoby takie próbują naginać rzeczywistość ku swoim potrzebom i chciałyby, żeby wszystko kręciło się wokół nich. Zachowanie takie często obserwujemy u dzieci, które tupią nóżkami, krzyczą, płaczą, by zmusić rodzica do kupna zabawki, słodyczy, czy spełnienia innych zachcianek. Czytaj dalej →

Złość to jedna z emocji jaką odczuwają zarówno dorośli, jak i dzieci. Same jej pojawienie nie jest, ani dobre, ani złe. Ważne jest natomiast, to jak postępujemy, gdy się pojawia. Jeżeli w stanie złości stajemy się agresywni i ranimy innych, może to być niebezpieczne dla nas samych i otoczenia.

Obecne metody terapii mogą pomóc ludziom radzić sobie z tą emocją. Jedną z tych metod jest Trening Kontroli Złości. Jest skuteczny, tak dla dzieci, jak młodzieży i dorosłych. W trakcie zajęć uczy się uczestników dokonywania analizy sytuacji, w której się znajdowali lub znajdują, modeluje nowe zachowania i pozytywnie je wzmacnia. Dzięki temu dokonują oni zmian swoich schematów zachowań na bardziej akceptowalne społecznie. Czytaj dalej →