(Gdy partnerka jest starsza)

Normy obyczajowe uległy dużym zmianom w XX i XXI wieku. Coraz mniej nas dziwi, jednak ciągle funkcjonuje stereotyp, że w związku kobiety i mężczyzny, to on powinien być starszy lub w wieku podobnym. Jeśli zdarzały się takie pary w przeszłości, to nie obnosiły się z tym, by nie narażać się na krytykę społeczną i brak zrozumienia nawet we własnej rodzinie. Mieszkańcom dużych miast zdecydowanie łatwiej funkcjonować w takim związku ,niż w małej mieścince czy wiosce. Brak akceptacji społeczeństwa na taki typ związku budzi naturalny niepokój partnerów, gdy chcieliby chociażby zawrzeć związek małżeński. Rodzice, a szczególnie matka mężczyzny, może być szczególnie negatywnie nastawiona do przyszłej synowej lub partnerki syna.

Rodzą się pytania o dzieci, o …przyszłość. Kobieta dojrzała sama zastanawia się, co będzie za naście lat, gdy przestanie być wystarczająco piękna i atrakcyjna, czy nie zostanie porzucona dla młodszej? Przede wszystkim chodzi o dojrzałość emocjonalną i społeczną partnerów. Wiek nie musi mieć znaczenia, ale też niewłaściwym jest udawać, że nie ma wcale znaczenia. Jeśli chodzi o sferę fizyczną, psychobiolodzy zauważają, że dobór seksualny odbywa się „na skos” tzn.: starsza kobieta-młodszy mężczyzna i na odwrót: młodsza kobieta i starszy mężczyzna. Dojrzała kobieta, obudzona seksualnie, wie, czego oczekuje i wie, jak to osiągnąć, a młodszy partner jako namiętny kochanek może sprostać temu i sam może czerpać z doświadczenia kobiety. Świeża energia i pasje młodszego pana wnoszą coś nowego i ożywczego, a z kolei on może być bardziej rozumiany i doceniany niż przez młodszą partnerkę. Kobiety lubią przeżywać silne emocje, których często brak w związkach z dojrzałymi partnerami. Związek z młodszym od siebie partnerem może dowartościowywać kobietę, bo atrakcyjny seksualnie partner może być potwierdzeniem jej kobiecości. A dlaczego młodszy mężczyzna wybiera starszą od siebie partnerkę? Być może, jeśli nie miał dobrych wzorców zachowań, czuje się niepewny i trochę zagubiony w dorosłym życiu. Wtedy to u partnerki szuka ciepła, stabilizacji, bezpieczeństwa, a nawet opieki. Dla innych mężczyzn ważne może być jej większe doświadczenie, inteligencja i życiowa mądrość. Partnerka może się dla niego stać pewnego rodzaju życiową nauczycielką. Są też tacy panowie, dojrzalsi emocjonalnie od rówieśników, dla których kobiety w zbliżonym do nich wieku wydają się im mało interesujące. Powodów jest wiele i nie wszystkie są jednoznaczne. Jak w każdym związku etap zauroczenia, zaciekawienia i fascynacji kiedyś mija, a codzienność wymaga określenia się, czy chcemy być dalej razem, by budować wspólną przyszłość. Niekiedy dotychczasowy bagaż doświadczeń ( wcześniejszy związek, potomstwo z niego) może utrudnić decyzję. Chodzi o sytuację, gdy młody mężczyzna poczuł zew ojcostwa i pragnie swego dziecka, a ona, już dojrzała, spełniona jako matka, nie chce, a może nawet nie może (bariera biologiczna) już mieć kolejnego dziecka. Inna sytuacja jest wtedy, gdy metryka pozwala jeszcze kobiecie na macierzyństwo, ale to przyszły tata nie dorósł jeszcze do roli ojca. Warto rozmawiać o wzajemnych oczekiwaniach, by nie potrzebnie nie zadawać sobie bólu. Jeśli autentycznie pragniemy dobra drugiej osoby, to uczynimy, co w naszej mocy, by kwitła wzajemna miłość, szacunek i zaufanie. Miłość nie ma granic.