Ręka odpowiedzialna jest za pisanie ikontrolę grafomotoryczną. Wbrew pozorom to skomplikowana część ciała, gdyż oprócz zadań związanych ztrzymaniem, podnoszeniem czy przesuwaniem, odpowiada za precyzyjne ruchy itzw. małą motorykę oraz za skomplikowane mechanizmy czuciowe. Od sprawności ręki zależy samodzielność człowieka oraz poziom jego funkcjonowania. Bardzo duży jest wnaszym mózgu obszar odpowiedzialny za ruchy ręki, za odbieranie, przetwarzanie ireagowanie na bodźce. System nerwowy, który kontroluje ruch, adokładnie jego planowanie, rozpoczęcie, wykonanie, koordynowanie izakończenie to niezwykle skomplikowana sieć.
Praca naszych rąk jest więc niezwykle istotna. Terapia ręki może być wskazaniem idla dzieci, idla osób dorosłych. Kłopoty ztakimi czynnościami jak: ubieranie się, zapinanie guzików, sznurowanie butów może sygnalizować problem. Następnie wskazaniami mogą być: bardzo niestaranne pismo, brak koordynacji pracy obu rąk oraz koordynacji oka iręki. Dodatkowymi sygnałami, mówiącymi, że należy przyjrzeć się tematowi to np. niechęć do: rysowania, malowania, wycinania. Gdy zauważymy też uswego dziecka nieprawidłowe trzymanie kredek, długopisu, kłopoty zkoncentracją, problem zdotykaniem różnych faktur, zaburzenia napięcia mięśniowego wobrębie obręczy barkowej lub całego ciała (wzmożone bądź obniżone napięcie mięśniowe), to także powinniśmy udać się do specjalisty. Ćwiczenia dobierane są przez terapeutę indywidualnie do potrzeb dziecka. Terapię zawsze poprzedza diagnoza, skoncentrowana na rozpoznaniu stopnia trudności udziecka. Terapię ręki można prowadzić indywidualnie lub połączyć zterapią integracji sensorycznej. Ćwiczenia na początku skupiają się na obręczy barkowej ikończynach górnych. Celem późniejszej terapii jest rozwijanie motoryki małej, czyli zdolności manualnych dziecka, oraz poprawa ruchów precyzyjnych. Najwyższym stopniem umiejętności motorycznych jakie ręka osiąga jest grafomotoryka- sprawność manualna ręki podczas czynności związanych zpisaniem i rysowaniem.Terapia ręki to nie tylko ćwiczenia dłoni ipalców, ale przede wszystkim ćwiczenia całego ciała. Dlatego terapia ręki dziecka musi być przemyślana ikompleksowa. To proces terapeutyczny, którego dopiero jednym zostatnich elementów będzie praca przy stoliku znarzędziem piszącym wręku. Terapia ręki ma za zadanie także:
rozwijać ogólną koordynację ruchową,
rozwijać koordynację obustronną,
usprawniać sprawność ruchową całej kończyny górnej,
udoskonalać sprawności manipulacyjne ręki,
udoskonalać umiejętności chwytu,
udoskonalać techniki pisania,
poprawić poziom koncentracji,
wzmacniać poczucie własnej wartości przez budzenie wiary w swoje możliwości.
Dostrzeżenie wmiarę szybko pewnych symptomów iproblemów udziecka idobranie właściwych metod terapeutycznych, to skuteczna droga do sukcesu. Trudno określić jednoznacznie, jak długo ma trwać terapia. Zależy to od wielu czynników i ukażdego dziecka ten okres będzie inny.Na każdym etapie warto proponować dziecku odpowiednie działania tak, aby wypracować znim możliwie najlepszą sprawność, co automatycznie przekłada się na jakość jego funkcjonowania.