Poradnie psychologiczno- pedagogiczne pękają w szwach. Aby otrzymać opinię specjalisty dotyczącą zaburzeń w uczeniu, trzeba czekać kilka miesięcy lub nawet rok. Dzieci i młodzież, pisząc sprawdziany oraz przystępując do egzaminów dzięki temu dokumentowi, mogą otrzymać przedłużenie czasu. Dawniej nie było takich możliwości, a uczniów ze specyficznymi trudnościami w czytaniu i pisaniu nazywano zwyczajnie leniami, tępakami, osobami dalece niechlujnymi. Mówiło się o uczniu, że taki bystry, a ma kłopoty z nauką. Czytając, duka. Pisząc, popełnia błędy. Ale nie jest tępy ani niechlujny. Stara się, zna zasady pisowni, pracuje więcej niż inni. Często nic to nic nie daje, a efekty tych starań są słabe. Uczeń przynosi słabe oceny. Słyszy nagany od nauczycieli i rodziców: “mógłbyś, gdybyś tylko zechciał”. Sprawia to, iż czuje się jak w pułapce. Chce, ale nie może sprostać wymaganiom.

Czytaj dalej →

„Życie nie jest usłane różami”, a nawet jeśli jest dla niektórych, to pamiętając, że róża ma kolce. Przejście bez urazu jest niemożliwe. Każdemu zdarzają się sytuacje trudne, wręcz kryzysowe. Przewracają nawet życie do góry nogami. To, do czego się przyzwyczailiśmy, nagle może przestać istnieć, a zaistniały kryzys, zmusza niejako do podjęcia decyzji: iść w prawo, czy w lewo – walczyć, czy się poddać? Greckie słowo „krisis” oznacza właśnie przełomowy moment życia.

Czytaj dalej →

Gdy nie wiemy, co zrobić w danej sytuacji, zazwyczaj spoglądamy na zachowanie innych ludzi. Robimy, to, co czyni większość, a nawet jest to dla nas wygodne, bo nie wyróżniamy się w tłumie. Nieliczne jednostki obierają inny sposób zachowania. Jakiś czynnik sprawia, że kierujemy się tym, co mówi świat, a nie tym, co nam podpowiada własne „ja”. Opieranie się zasadniczo na opiniach innych osób może wskazywać na coś, co nazywamy „zewnętrznym umiejscowieniem kontroli”. Oznacza to, że uważamy, że rezultaty naszych działań nie wynikają bezpośrednio z tego, co sami robimy, ale od szczęścia, losu, zbiegu okoliczności, jednym słowem, od czegoś poza nami. Przeciwieństwem takich osób będą ci, którzy odczuwają „wewnętrzne umiejscowienie kontroli”, czyli mają przekonanie, że efekty ich działań zależą tylko od nich samych. Przeświadczeni o tym nie ufają specjalistom w danej dziedzinie. Można powiedzieć, że umiejscowienie kontroli to cecha, którą się różnimy. Tak, jak porównujemy kolor włosów, wzrost itd., tak również powiemy: „ty masz zewnętrzne umiejscowienie kontroli”.

Czytaj dalej →

Pierwsze relacje, które nawiązuje człowiek w okresie wczesnego dzieciństwa są bardzo ważne i mają duży wpływ na późniejsze życie rodzinne i społeczne. Więź z opiekunem (w większości przypadków z matką) jest najbardziej istotna dla dobra jednostki. Zapewnia bowiem ochronę, opiekę, miłość i bezpieczeństwo. Wczesna relacja między opiekunem (obiektem przywiązania), a dzieckiem jest o tyle ważna, że może mieć istotny wpływ na to:

– w jaki sposób dziecko będzie tworzyło związki w życiu,

– jak będzie przebiegał rozwój emocjonalny,

– czy rozwinie jakieś formy psychopatologii,

– czy będzie widziało otaczający świat pozytywnie , a siebie jako jego cenną część.

Czytaj dalej →

Wielu rodziców traktuje temat śmierci jak temat tabu. Chcąc chronić swoje dziecko przed przykrym doświadczeniem, unikając rozmowy na temat choroby, odchodzenia, przemijania i śmierci. Ale czy to dobre wyjście? Otóż nie. Dziecko powinno od nas dorosłych uzyskać szczere odpowiedzi i zgłębić ten temat, oczywiście w formie dostosowanej do wieku. Jest to podstawa, aby później mogło zrozumieć co się stało i choć trochę oswoić się z tematem. Będzie mu łatwiej przeżyć stratę bliskiej osoby, jak taka sytuacja nastąpi.

Czytaj dalej →