Czy można wyobrazić sobie związek bez zaufania? To trudne, ale zdarza się, że partnerzy nie ufają sobie do końca. A przecież bez zaufania nie ma bliskości i lojalności. W relacji mamy czuć się bezpiecznie, wiedząc, że ta druga osoba nie skrzywdzi, nie oszuka, nie wykorzysta słabych stron przeciwko nam. Amerykański psychoterapeuta John Gottman uważa, że budowanie zaufania sprowadza się do dwóch wymiarów: przekonania, że partner jest dobrym człowiekiem oraz wiarygodności. Jeśli wiemy, że partner ma dobre intencje i zależy mu na naszym dobru, mówimy o pierwszym wymiarze, gdy zaś, dotrzymuje słowa i obietnic, mówimy o drugim wymiarze. Budowanie zaufania jest procesem ciągłym. Może się okazać, że zaufanie zdobyte na początku, zostanie po drodze nadszarpnięte (zdrada, oszukanie partnera). John Gottman uważa, że są sposoby na osiągnięcie zaufania lub odbudowanie go. Na początku warto przyjrzeć się Czytaj dalej →

(Gdy partnerka jest starsza)

Normy obyczajowe uległy dużym zmianom w XX i XXI wieku. Coraz mniej nas dziwi, jednak ciągle funkcjonuje stereotyp, że w związku kobiety i mężczyzny, to on powinien być starszy lub w wieku podobnym. Jeśli zdarzały się takie pary w przeszłości, to nie obnosiły się z tym, by nie narażać się na krytykę społeczną i brak zrozumienia nawet we własnej rodzinie. Mieszkańcom dużych miast zdecydowanie łatwiej funkcjonować w takim związku ,niż w małej mieścince czy wiosce. Brak akceptacji społeczeństwa na taki typ związku budzi naturalny niepokój partnerów, gdy chcieliby chociażby zawrzeć związek małżeński. Rodzice, a szczególnie matka mężczyzny, może być szczególnie negatywnie nastawiona do przyszłej synowej lub partnerki syna.

Czytaj dalej →

Ręka odpowiedzialna jest za pisanie i kontrolę grafomotoryczną. Wbrew pozorom to skomplikowana część ciała, gdyż oprócz zadań związanych z trzymaniem, podnoszeniem czy przesuwaniem, odpowiada za precyzyjne ruchy i tzw. małą motorykę oraz za skomplikowane mechanizmy czuciowe. Od sprawności ręki zależy samodzielność człowieka oraz poziom jego funkcjonowania. Bardzo duży jest w naszym mózgu obszar odpowiedzialny za ruchy ręki, za odbieranie, przetwarzanie i reagowanie na bodźce. System nerwowy, który kontroluje ruch, a dokładnie jego planowanie, rozpoczęcie, wykonanie, koordynowanie i zakończenie to niezwykle skomplikowana sieć. Czytaj dalej →

Badanie przedsionka jamy ustnej oraz wędzidełka jest jednym z elementów diagnozy logopedycznej. Najczęściej o potrzebie podcięcia wędzidełka rodzice dowiadują się od logopedy, gdy dziecko zaczęło uczęszczać do przedszkola lub już wstąpiło w progi szkoły. Wędzidełko to fałd błony śluzowej jamy ustnej, łączący ze sobą jej struktury. W jamie ustnej występuje wędzidełko wargi górnej i dolnej, a także wędzidełko języka. Wędzidełko odgrywa znacząca rolę już w pierwszych etapach życia niemowlęcia. Wewnątrz jamy ustnej wyróżnia się trzy najważniejsze wędzidełka: Czytaj dalej →

Polskie Towarzystwo Dysleksji wskazuje na wielorakie uwarunkowania zaburzeń dyslektycznych. Upatruje się ich w dziedziczności, zmianach anatomicznych, a także zaburzeniach funkcjonowania układu nerwowego w okresie prenatalnym lub okresie okołoporodowym. Przyszła zdolność uczenia się ma swoje początki w drogach nerwowych, które tworzą się jeszcze przed narodzeniem i kilku pierwszych latach życia. Do grupy dzieci tzw. ryzyka dysleksji kwalifikuje się każde dziecko z nieprawidłowej ciąży, wcześniaki, dzieci z niską wagą urodzeniową bądź te, które po urodzeniu otrzymały mniejszą liczbą punktów w skali Appgar. Innymi czynnikami ryzyka mogą być: występowanie zaburzeń dyslektycznych w rodzinie, opóźniony rozwój mowy, oburęczność, leworęczność, minimalne dysfunkcje neurologiczne w okresie niemowlęcym. Dzieci dyslektyczne mają duże kłopoty z nauką czytania, chociaż w innych dziedzinach mogą być bystre i uzdolnione. Rozpowszechnienie dysleksji jest zaskakująco duże, gdyż dotyka ona ok. 5% populacji i występuje rodzinnie. Przypuszczalnie problemy te mają pochodzenie genetyczne, a ich podłożem są zmiany w mózgu. Niestety nie można wykryć dysleksji za pomocą badania krwi czy testu genetycznego.

Czytaj dalej →