Hipokrates to grecki lekarz ur. ok. 460 r. p.n.e. na wyspie Kos, zm. ok. 370 r. p.n.e. w Larysie). Jest jednym z prekursorów współczesnej medycyny. Został obdarzony nawet przydomkiem „ojca medycyny”. To jemu właśnie zawdzięczamy powstanie czterech typów koncepcji osobowości. Każdy z nas pewnie słyszał o sangwiniku, choleryku, flegmatyku i melancholiku. Koncepcja greckiego uczonego okazała się okazała się tak trafna, że w psychologii funkcjonuje do dziś. Jest jednak rzadko używana, bowiem w wyniku badań i analiz powstało wiele nowoczesnych dużo dokładniej i trafniej opisujących „ludzkie charaktery” teorii osobowości. Ponieważ zainteresowanie tą klasyfikacją jest nadal bardzo wysokie, to postaram się je zaspokoić. Warto wiedzieć, że poszczególne osoby mogą reprezentować cechy kilku typów osobowości. Naturalnymi ich połączeniami są sangwinik/choleryk oraz flegmatyk/melancholik. Połączenia uzupełniające to flegmatyk/sangwinik i choleryk/melancholik. Poznanie cech charakterystycznych dla danej osobowości może nam lepiej zrozumieć siebie, naszych bliskich lub inne spotykane osoby.
Nasza osobowość powstaje na pewnej bazie. Materiałem wyjściowym jest temperament. Dziedziczymy go po naszych przodkach i staje się on fundamentem naszego „charakteru”. Ujawnia się już w dzieciństwie. Obserwując małe dzieci widzimy, że jedno z zainteresowaniem ogląda zwierzęta w Zoo a inne niecierpliwie czeka na ulubioną zabawę. Z czasem do naturalnych cech osobowości dochodzi rozwijający się intelekt. Naukowcy twierdzą, że temperament jest tym, co pozostanie w człowieku po odjęciu inteligencji i umiejętności poznawczych. Objawia się przede wszystkim w naszym zachowaniu – w tym, jak bardzo bądź mniej emocjonalnie reagujemy na bodźce, jak radzimy sobie w sytuacjach zagrożenia czy w sytuacjach konfliktu. Hipokrates sądził, że skrajnie silne cechy temperamentu lub posiadanie dwóch dominujących, przeciwstawnych temperamentów, może prowadzić do problemów wewnętrznych.
Ciekawostką jest, że Hipokrates wyróżnił w organizmie cztery podstawowe soki (płyny, humory). To krew, żółć, śluz zwierzęcy oraz czarna żółć. Przewaga jednego z płynów ma decydować o temperamencie i osobowości osoby:
-
przewaga krwi – typ sangwiniczny (sanguis – krew),
-
przewaga żółci – typ choleryczny (chole – żółć),
-
przewaga śluzu – typ flegmatyczny (phlegmone – flegma),
-
przewaga czarnej żółci – typ melancholiczny (melas chole – czarna żółć).
Jest jeszcze inny podział, gdy poszczególnym typom osobowości przypisywane są konkretne kolory:
-
cholerykowi przypisany jest – czerwony
-
sangwinikowi – żółty,
-
flegmatykowi – zielony,
-
melancholikowi – niebieski.
Z połączenia kolorów i płynów powstają takie zestawienia:
-
choleryk – czerwony – przewaga żółci,
-
sangwinik – żółty – przewaga krwi,
-
flegmatyk – zielony – przewaga śluzu,
-
melancholik – niebieski – przewaga czarnej żółci.