oparty na bardzo szerokich podstawach wachlarz teorii, które skupiają się na ogólnym środowisku psychologicznym i starają się wyjaśnić zachowanie na podstawie dynamicznych interakcji pomiędzy siłami w jednej części pola a resztą pola.

Teoria pola została rozwinięta z teorii Gestalt głównie w pracach W. Kohlera i K. Lewina. Kohler naszkicował paralelę pomiędzy procesami pola psychologicznego i elektromagnetycznymi polami sił. Twierdził, że każdy proces psychologiczny zależy od interakcji w polu i nie można na niego patrzeć inaczej z tego punktu widzenia. Stanowisko to ma charakter skrajnie holistyczny i krytyczny wobec podejść elementarystycznych.

Ponadto uczony ten rozszerzał ogólną teorię na obszary psychofizjologii, zwłaszcza na fizjologiczne podstawy percepcji i argumentował na rzecz istnienia elektrycznych pół w mózgu, odpowiadających doświadczeniom  fenomenologicznym.